How to avoid these common hand faults

In alle disciplines, leeftijdsgroepen en ervaringsniveaus zijn er enkele algemene ongewenste handpositiegewoonten waar veel ruiters in kunnen vervallen. Dit kan een ernstig negatieve invloed hebben op de manier waarop onze paarden zich gedragen, en vaak een belangrijke oorzaak zijn van een paard dat op de een of andere manier ‘contactproblemen’ heeft.

Het goede nieuws is dat slechte gewoonten kunnen worden verholpen – met focus, discipline en de juiste manier van oefenen. In dit artikel zullen we enkele veelvoorkomende fouten op een rij zetten en enkele manieren uiteenzetten om deze te verhelpen.

Handen te laag en breed
Dit is een veel voorkomende fout bij veel ruiters, vaak in een poging het paard "aan het bit" te krijgen. Helaas heeft dit meestal het tegenovergestelde effect, omdat te lage handen inwerken op de extreem gevoelige delen van de mond van het paard. Dit zal ervoor zorgen dat het paard zich op de een of andere manier tegen het contact schrapt - door de kaak te vergrendelen of te kruisen, de nek te zetten, bij de nek te draaien of op een andere creatieve manier voor het paard om te proberen zichzelf van de druk te ontlasten.

De handen mogen nooit lager zijn dan het denkbeeldige tussen de elleboog van de ruiter en het bit. Zelfs als het paard zijn hoofd hoger heft dan gewenst, is de beste handelwijze dat de ruiter zijn hand lichtjes opsteekt om de aansluiting op de mondhoeken te behouden - dit zal het paard uitnodigen om zich uit te strekken en naar het bit te reiken ( als een paard gewoonlijk met gestrekte nek en een zeer hoge hoofddracht reist, vooral als hij tekenen van ongemak vertoont, moeten medische oorzaken worden uitgesloten).

Een berijder die met lage en brede handen rijdt, buigt vaak ook naar voren op de heupen en is vaak uit balans. Zitoefeningen zijn noodzakelijk, in combinatie met een focus op armen en handen, om deze gewoonte te doorbreken. Enkele nuttige oefeningen zijn de stijgende draf in een dubbele maat (waarbij de ruiter twee tellen zit en één tellen opstaat, of twee tellen opstaat en één klopt), verschillende beenoefeningen voor het opwarmen tijdens het stappen (zoals trappen, schaarbenen, het "opschudden" van de benen en de jockeybenen) en uiteraard indien mogelijk aan de longeerlijn werken.

In combinatie hiermee moet de berijder de hele arm- en handpositie opnieuw instellen. Een nuttig beeld is om je voor te stellen dat je "zware" ellebogen naar de grond wijst terwijl je je voorstelt dat je een dienblad draagt ​​(het is handig om je voor te stellen dat het dienblad een bril bevat met het favoriete drankje van de rijder!).

Het dragen van SteadyHands-handschoenen kan de rijder ook helpen de hand- en armpositie te resetten door de rijder fysiek te beletten zijn handen te wijd te openen. De hersenen moeten dan aan de slag om een ​​nieuwe manier te vinden waarop het lichaam zichzelf kan organiseren, en verschillende zenuwbanen opnieuw moeten bedraden – en met het werk aan de stoel zal dit leiden tot het activeren van de juiste spierpatronen, waardoor de handen dichter bij elkaar worden gebracht met een buiging naar binnen. de ellebogen.

Ellebogen buigen niet
Deze fout komt vooral voor bij handen die te breed en laag zijn, maar soms kunnen rijders (vooral kortere rijders) onvoldoende buiging in hun ellebogen hebben, ondanks dat hun handen op de juiste hoogte en op de juiste afstand van elkaar staan.

Het probleem hiermee is dat, zelfs bij een correcte plaatsing, het gebrek aan buiging van de ellebogen ervoor zorgt dat de hand onvoldoende elastisch is. De ruiter zal de beweging van het hoofd en de nek van het paard niet goed kunnen volgen in stap en galop, en zal hoogstwaarschijnlijk te veel handbewegingen hebben in stijgende draf, omdat de vergrendelde ellebogen net zo bewegen als de zit.

Een inelastische hand veroorzaakt grote contactproblemen en werkt vaak onbedoeld in achterwaartse richting, waardoor de achterbenen en de rug van het paard worden geblokkeerd. Paarden die met niet-elastische handen worden bereden, zien er misschien "aan het bit" uit, maar zullen gewoonlijk hun hoofd opheffen tijdens overgangen, omdat ze niet van achteren kunnen bewegen en dragen.

Dit kan een lastige fout zijn om op te lossen, omdat het vaak een ingebakken gewoonte is, zelfs bij een meer ervaren rijder. De ruiter moet een manier vinden om de relatie tussen arm, elleboog, pols en handen tot het bit volledig opnieuw vorm te geven. Dit is waar SteadyHands-handschoenen van onschatbare waarde kunnen zijn, omdat de handschoenen onmiddellijke proprioceptieve feedback aan de rijder geven.

Dankzij deze feedback kan de rijder precies voelen wat zijn handen doen, en daardoor ook zijn hele armen en ellebogen. Dit richt de rijder op de verandering die hij moet doorvoeren en helpt de rijder bij herhaald gebruik om nieuwe spiergebruikspatronen te creëren.

Handen van kinderwagens
"Kinderwagenhanden" worden ook wel "pianohanden" of "trolleyhanden" genoemd, en hebben soms verschillende namen in verschillende delen van de wereld. Al deze namen verwijzen naar handen waarbij de duimen naar elkaar gericht zijn en de knokkels naar de lucht gericht, alsof je een kinderwagen voortduwt.

Dit is een slechte fout omdat het leidt tot stijve polsen en geblokkeerde ellebogen, waardoor het noodzakelijke elastische gevoel in de hand wordt geblokkeerd. Probeer het nu zelf: draai uw handen in de kinderwagenpositie alsof u de teugels vasthoudt en beweeg de handen heen en weer, doe het dan met de duimen naar de hemel gericht in de juiste positie. Je zult een groot verschil voelen in hoe soepel de beweging aanvoelt.

Zoals bij alle slechte houdingsgewoonten is proprioceptieve feedback het startpunt om dit probleem op te lossen. Veel rijders hebben overigens goede stoelen met de juiste lichaamshouding, maar zijn eenvoudigweg in een slechte gewoonte met hun handen vervallen. In dit geval raden we SteadyHands-handschoenen ten zeerste aan, omdat de rijder zijn handen iets uit elkaar kan duwen tegen de verbindingsband om de juiste spierketen aan te spannen en zijn duimen naar de hemel te houden.

Bij regelmatig gebruik zal het lichaam het nieuwe patroon leren en zullen de handen van de kinderwagen worden hersteld. Bij herhaald gebruik kan dit echter minstens een maand duren voordat dit is gecorrigeerd.

Ongelijke handen
Dit is een andere veel voorkomende fout waarbij de handen niet als een paar werken. Vaak zal de minder dominante hand van de rijder eigenzinnig zijn (aangezien de meeste mensen rechtshandig zijn, is dit meestal de linkerhand). Het kan te hoog of te laag zijn, over de schoft heen gaan, te veel naar achteren trekken, of een combinatie van bovenstaande! Ondertussen zal de dominante hand goed onder controle van de rijder zijn en geplaatst worden waar de rijder hem wil hebben, waardoor de fout nog duidelijker wordt!

Dit is in de eerste plaats een probleem met proprioceptie - dit betekent dat de rijder zich eenvoudigweg niet zo bewust is van zijn linkerhand (of rechterhand, al naar gelang het geval) en dat zijn hersenen er niet zo "nauw" mee verbonden zijn. Een goed voorbeeld is wanneer we onze tanden proberen te poetsen met onze niet-dominante hand: we weten wat we moeten doen, maar het is alsof onze hand niet wil meewerken! Dit komt eenvoudigweg omdat we niet de neurale paden hebben gemaakt die nodig zijn om onze handbewegingen met onze niet-dominante hand te verfijnen.

Onze SteadyHands-rijhandschoenen zijn het beste hulpmiddel op het paard dat beschikbaar is om een ​​betere link te creëren tussen de hersenen van de ruiter en zijn niet-dominante hand. De verbindingsband over de handschoenen maakt de rijder zich zeer bewust van de verschillen tussen de handen en herinnert voortdurend aan de aandacht van de hersenen voor de dwalende hand. De band helpt de handen ook enorm om als een paar te fungeren: ze blijven op dezelfde hoogte, op dezelfde afstand van de schoft, en beide werken in de richting van de mond van het paard.



De reden dat we de SteadyHands-handschoenen voor elk van deze verschillende problemen aanbevelen, is omdat we weten dat ze voor al deze problemen werken - niet alleen in ons eigen lesgeven, maar ook in de feedback van honderden rijders van alle niveaus en van zeer ervaren coaches. Wanneer je probeert oude gewoonten te doorbreken en nieuwe te creëren, is het in werkelijkheid een kwestie van het ‘herbedraden’ van de neurale paden in de hersenen. Een trainingshulpmiddel zoals de handschoenen geeft de hersenen de feedback die ze nodig hebben om precies dat te doen. Hoewel het uiteraard mogelijk is zonder het gebruik van enig extern proprioceptief hulpmiddel, helpt het gebruik van een dergelijk hulpmiddel ruiters om veel sneller vooruitgang te boeken.

En als het op paardrijden aankomt, is de ontwikkeling tot een betere rijder, of het doorbreken van slechte houdingsgewoonten, meer dan alleen een kwestie van eigenbelang. Onze paarden verdienen het om zo goed mogelijk bereden te worden, omdat een slechte ligging op de korte termijn voor hen oncomfortabel kan zijn en op de lange termijn zelfs tot lichamelijke en geestelijke ongezondheid kan leiden.

Dus als je een van deze fouten tijdens het rijden herkent, hopen we dat je er een prioriteit van zult maken om die gewoonten te doorbreken en in plaats daarvan betere te creëren!

Veel rijplezier!